Στοματολογία Info
Ο ιός του έρπητα
Η λοίμωξη από τον ιό του απλού έρπητα είναι η δεύτερη σε συχνότητα οξεία λοιμώδης ιογενής νόσος της στοματοφαρυγγικής περιοχής, μετά τις αναπνευστικές ιογενείς λοιμώξεις. Με βάση επιδημιολογικές μελέτες το 90% του γενικού πληθυσμού εμφανίζει αντισώματα έναντι του ιού. Η λοίμωξη εμφανίζεται με δύο κλινικούς τύπους, την πρωτοπαθή και τη δευτεροπαθή ερπητική ουλοστοματίτιδα. Η πρωτοπαθής λοίμωξη συμβαίνει κυρίως στην παιδική ηλικία και συνηθέστερα διαδράμει υποκλινικά. Η νόσος εκδηλώνεται με φυσαλίδες που γρήγορα ρήγνυνται καταλείποντας επώδυνες συρρέουσες εξελκώσεις στο στοματικό βλεννογόνο, που είναι δυνατό να συνοδεύονται και από γενικά φαινόμενα όπως πυρετό, κακουχία και λεμφαδενίτιδα. Συνηθέστερα προσβάλλονται τα ούλα, ο βλεννογόνος των χειλών, της παρειάς και της υπερώας. Όταν η πρώτη επαφή με τον ιό συμβεί στην ενήλικη ζωή, τότε η συμπτωματολογία της νόσου είναι βαρύτερη.
Η δευτεροπαθής λοίμωξη αφορά σε επαναδραστηριοποίηση του ιού μετά από επίδραση ορισμένων παραγόντων. Τα σημεία και συμπτώματα της νόσου είναι συνήθως ήπια και δεν προκαλούν ανησυχία στον ασθενή και τον κλινικό. Συνηθέστερη εκδήλωση της δευτεροπαθούς λοίμωξης είναι ο επιχείλιος έρπητας. Λιγότερο συχνές εκδηλώσεις αποτελούν η ερπητική οφθαλμία και η ερπητική ονυχία, παλαιότερα γνωστή και ως νόσος των οδοντιάτρων. Βαρύτερες μορφές της νόσου είναι πιθανό να συνδυάζονται με σοβαρές συστηματικές παθήσεις. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται περιπτώσεις ερπητικής ουλοστοματίτιδας με θορυβώδη κλινική εικόνα σε ασθενείς με HIV λοίμωξη. Γενικά, η ανοσοκαταστολή, είτε οφείλεται σε κάποιο αιματολογικό νόσημα είτε είναι ιατρογενής, όπως συμβαίνει σε μεταμοσχευμένους ασθενείς, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την ερπητική αναζωπύρωση.
