Γναθοχειρουργική Info

Τι είναι οι τρίτοι γομφιοί;
Οι τρίτοι γομφίοι, ή σωφρονιστήρες, είναι τα τελευταία δόντια που αναπτύσσονται και εμφανίζονται στο στόμα. Η φυσιολογική θέση των τρίτων γομφίων είναι πίσω από τους άνω και κάτω δεύτερους γομφίους. Πολλές φορές οι γνάθοι των σύγχρονων ανθρώπων δεν είναι αρκετά μεγάλες για να χωρέσουν οι 4 τρίτοι γομφίοι. Γι' αυτό τον λόγο ο τρίτος γομφίος προκαλεί περισσότερα προβλήματα από οποιοδήποτε άλλο δόντι στο στόμα. Εννιά στους δέκα ανθρώπους έχουν τουλάχιστον ένα τρίτο γομφίο που παραμένει έγκλειστος λόγω έλλειψης χώρου στο στόμα. Ο τρίτος γομφίος εμφανίζεται ως το τελευταίο δόντι πίσω από τους δεύτερους γομφίους σε ηλικία μεταξύ 18 και 22 ετών περίπου. Εάν ο τρίτος γομφίος εμποδιστεί να ανατείλει στην φυσιολογική του θέση τότε ονομάζεται "έγκλειστος". Στο σχέδιο απεικονίζεται η φυσιολογική θέση.
Έγκλειστοι Τρίτοι Γομφίοι
Εάν ο τρίτος γομφίος εμποδιστεί να ανατείλει στην φυσιολογική του θέση τότε ονομάζεται "έγκλειστος". Το δόντι αυτό μπορεί να είναι μερικώς έγκλειστο, δηλαδή ένα μέρος του μόνο ξεπροβάλει από τα ούλα ή μπορεί να είναι πλήρως έγκλειστο (εντελώς κάτω από τα ούλα). Σοβαρά προβλήματα μπορεί να προκύψουν από μερικώς έγκλειστα δόντια όπως πόνος, λοίμωξη, συνωστισμός ή και βλάβη στα γειτονικά δόντια. Πιο σοβαρά προβλήματα μπορούν να προκύψουν από τα πλήρως έγκλειστα δόντια εάν ο θύλακος (σάκος) που πάντα τα περιβάλλει γεμίσει με υγρό και εξελιχθεί σε κύστη.
Πολλά προβλήματα με τους τρίτους γομφίους μπορεί να εμφανισθούν χωρίς συμπτώματα, επομένως μπορεί να υπάρχει βλάβη χωρίς να το γνωρίζετε. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε, πως καθώς ο τρίτος γομφίος αναπτύσσεται, οι ρίζες του γίνονται μακρύτερες και το οστό της γνάθου πιο σκληρό. Επομένως με την αύξηση της ηλικίας γίνεται πιο δύσκολη η αφαίρεση των τρίτων γομφίων και οι επιπλοκές μπορεί να είναι πιο σοβαρές. Επίσης με την αύξηση της ηλικίας υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλωθούν τα συμπτώματα που αναλύθηκαν πιο πάνω. Για αυτούς τους λόγους ο χειρουργός μπορεί να συστήσει την αφαίρεση των τρίτων γομφίων ακόμη και αν δεν συνοδεύονται από εμφανή για τον ασθενή συμπτώματα, ιδιαίτερα σε νεαρούς ενήλικες.
